ข่าว

หากคุณไม่เห็นความแตกต่างในองค์ประกอบภาพ ลองเปรียบเทียบทั้งสองในแง่ของเอฟเฟกต์การใช้งานกัน

1. ผลของความชุ่มชื้น

เมื่อล้างมือด้วยสารลดแรงตึงผิวถึงแม้จะสามารถขจัดสิ่งสกปรกได้ แต่ก็ช่วยขจัดน้ำมันบนผิวหนังด้วย ส่งผลให้ผิวหนังแตก หยาบกร้าน และสูญเสียความยืดหยุ่นของผิว (โดยเฉพาะผิวแห้ง)ดังนั้นน้ำยาล้างมือหลายๆ ชนิดจะเพิ่มส่วนผสมที่ให้ความชุ่มชื้นเพื่อให้ผิวของคนเราชุ่มชื้นและไม่ตึงตัวหลังล้างมืออย่างไรก็ตาม มักจะไม่เติมน้ำยาล้างจานลงในส่วนผสมเหล่านี้หากใช้เป็นประจำผิวจะแห้งมาก

2. ผลของการล้างไขมัน

สารออกฤทธิ์ที่ระบุในน้ำยาล้างจาน ได้แก่ โซเดียมอัลคิลซัลโฟเนต และโซเดียมแฟตตี้แอลกอฮอล์ อีเธอร์ซัลเฟต ซึ่งมีผลค่อนข้างดีในการขจัดคราบน้ำมันในครัวสารออกฤทธิ์ที่ระบุในน้ำยาล้างมือส่วนใหญ่เป็นแฟตตี้แอลกอฮอล์ โพลีออกซีเอทิลีน อีเธอร์ ซัลเฟต และเอ-อัลคีนิล ซัลโฟเนตความสามารถในการขจัดคราบน้ำมันไม่ได้ดีเท่ากับน้ำยาล้างจานแต่ก็เพียงพอแล้วในการขจัดคราบน้ำมันออกจากมือ

3. มีฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรีย

น้ำยาล้างมือมักมีส่วนผสมของสารต้านแบคทีเรีย เช่น ไตรโคลซาน แต่น้ำยาล้างจานมักไม่มีส่วนผสมของสารต้านเชื้อแบคทีเรียดังนั้นการใช้น้ำยาล้างมือจึงทำให้เกิดแบคทีเรียได้การล้างมือแบบต้านเชื้อแบคทีเรียแบบมืออาชีพสามารถยับยั้งและกำจัดแบคทีเรียได้ 99.9% ดังนั้นจึงควรใช้น้ำยาล้างมือเพื่อปกป้องสุขภาพจะดีกว่า